Het lijkt mij nog steeds zo onwezenlijk, het overlijden van Dirk. Wie had dat ooit kunnen of durven denken?! Mijn enige reactie is er een van onbegrip en ongeloof. De rouwbrief maakt het evenwel zo echt …
Ik heb Dirk steeds oprecht gewaardeerd, zowel als mens als als collega. Ik mag zelfs toegeven: ik keek er naar op. Ik deel(de) ook zijn professionele frustraties, wat maakt dat hij ook meermaals als mijn klankbord fungeerde.
Wees gerust: Dirk zal voor altijd in mijn herinnering blijven bestaan. Ik zal nooit vergeten wat hij voor de politierechtbank betekend heeft, en zal met al wat in mijn mogelijkheden ligt zijn werk in diezelfde geest verder trachten te zetten.
Veel sterkte en moed in deze moeilijke tijden
En aan Dirk: ik hoop dat je van ergens, waar dat ook moge zijn, over ons blijft waken en ons inspiratie en steun (en misschien ook wel dat tikkeltje geluk) geeft op de moeilijke momenten.
danielle bogaert
mijn oprechte deelneming
Alain De Pauw
Wij leven met jullie mee en wensen jullie veel kracht en sterkte toe
De Letter Petra
Afscheid nemen van een geliefd persoon is droevig en moeilijk.
Laat de mooie herinneringen jullie troosten.
Heel veel sterkte bij het verlies van jullie geliefde.
Groeten,
Petra (VenV advocaten)
Tony en Brigitte De Volder
Laat de mooie herenigen aan Dirk de leegte vullen in jullie hart. Onze oprechte deelneming.
Carine & Luc VERVUST-CODDE
Marianne, Caroline, overige familie,
Een overlijdenstijding van iemand van ’t jaar ’53 komt hier tegenwoordig wel vaker binnen, maar deze is gewoon – uit de omslag – op de tafel blijven liggen. We hebben ook wel, gedurende tientallen jaren, een gezamenlijke geschiedenis gehad. De goede momenten blijven in de herinnering. En het zijn er heel wat. Voor het overige: wij zijn niet zo goed in het vinden van de gepaste woorden bij zoiets.
Heel veel sterkte. Hij zal nooit vergeten worden.
Beste Marianne en familie,
Het lijkt mij nog steeds zo onwezenlijk, het overlijden van Dirk. Wie had dat ooit kunnen of durven denken?! Mijn enige reactie is er een van onbegrip en ongeloof. De rouwbrief maakt het evenwel zo echt …
Ik heb Dirk steeds oprecht gewaardeerd, zowel als mens als als collega. Ik mag zelfs toegeven: ik keek er naar op. Ik deel(de) ook zijn professionele frustraties, wat maakt dat hij ook meermaals als mijn klankbord fungeerde.
Wees gerust: Dirk zal voor altijd in mijn herinnering blijven bestaan. Ik zal nooit vergeten wat hij voor de politierechtbank betekend heeft, en zal met al wat in mijn mogelijkheden ligt zijn werk in diezelfde geest verder trachten te zetten.
Veel sterkte en moed in deze moeilijke tijden
En aan Dirk: ik hoop dat je van ergens, waar dat ook moge zijn, over ons blijft waken en ons inspiratie en steun (en misschien ook wel dat tikkeltje geluk) geeft op de moeilijke momenten.
mijn oprechte deelneming
Wij leven met jullie mee en wensen jullie veel kracht en sterkte toe
Afscheid nemen van een geliefd persoon is droevig en moeilijk.
Laat de mooie herinneringen jullie troosten.
Heel veel sterkte bij het verlies van jullie geliefde.
Groeten,
Petra (VenV advocaten)
Laat de mooie herenigen aan Dirk de leegte vullen in jullie hart. Onze oprechte deelneming.
Marianne, Caroline, overige familie,
Een overlijdenstijding van iemand van ’t jaar ’53 komt hier tegenwoordig wel vaker binnen, maar deze is gewoon – uit de omslag – op de tafel blijven liggen. We hebben ook wel, gedurende tientallen jaren, een gezamenlijke geschiedenis gehad. De goede momenten blijven in de herinnering. En het zijn er heel wat. Voor het overige: wij zijn niet zo goed in het vinden van de gepaste woorden bij zoiets.
Beste groeten,
Carine en Luc – BERLARE